Elk doek representeert een verhaal. Een streep is een gevoel en een connectie. De kleuren zijn mijn harmonieuze drama. Elk gezicht heeft gevoelens en leven. De geschilderde lichamen hebben euforie en trauma gevoeld. Mijn symbolen vertellen scenario’s en de geschreven teksten hebben geen blad voor de mond. Wat ik maak is mijn representatie van ons tijdperk.

Het tijdperk van chaos, experimenten en vragen. Wie zijn we nou eigenlijk of wat komen wij hier doen als mens? Waarom is de mens mens? Als alles oneindig en tijdloos is zou ons bestaan geen nut hebben. Toch gedragen wij ons alsof wij een functie hebben in ons leven. Deze gedragingen komen voort uit gevoelens en gedachtes die wij als individu ervaren. Als tijdloosheid en oneindigheid daadwerkelijk bestaat wat is dan de rede voor onze gevoelens en gedachtes?

Het belangrijkste aspect van mijn kunst is om je open te stellen voor vragen. Vragen hebben niet altijd een mening maar zijn wel nodig om een mening te vormen. In chaotische tijden moeten wij elkaar als mens juist vragen kunnen stellen zonder veroordeling van de vraag. Veroordeling van een vraag is een probleem aangezien het een afstand creëert tussen mensen. Afstand tussen mensen die elkaar nu niet begrijpen maar elkaar later wel willen begrijpen.